Blog

Als ik toch een euro zou krijgen voor iedere keer dat iemand in een training of bij een organisatie roept; ‘sales, dat is niks voor mij’…

Ok, echt rijk was ik er niet van geworden maar een mooie designertas had ik er wel van kunnen kopen.

Ik weet zeker dat mensen die dit zeggen niet de intentie hebben om onwetend over te komen. En dat zij echt denken dat dit niets ‘voor hen is’. Maar iedereen verkoopt de hele dag door. Ook zij. Zal ik even een lijstje maken?

• Jezelf of je #lovelife levenswijze op social media
• De spruitjes aan je kinderen
• De vakantiekeuze, studio sport, verfkleur voor die ene muur etc. aan je partner
• Je vrije dag-wanneer-je-die-week-net-een-project-op-moet-leveren-aan-je-baas
• De twee-plaatsen-opschuif-move-want ik heb maar 2 dingetjes- in de rij bij de kassa

Und so weiter… Punt gemaakt denk ik.

Goed. Is dat dan erg? Helemaal niet. Prima als je verkopen niks vindt, maar mijn ervaring is na goed doorvragen dat dit meer te maken heeft met de manier waarop. De mensen met een aversie tegen sales die ik tegenkom zitten veelal in een rol of functie waarin zij veel klantcontact hebben en service geven. ‘En bij service past nu eenmaal geen verkooppraatje’.

“En bij service past nu eenmaal geen verkooppraatje.”

Eens. Het jeukerige verkooppraatje kennen we allemaal. Alle alarmbellen gaan aan wanneer de betreffende medewerker ‘hem-zelf-ook-heeft’ of wanneer je stipt rond 18.00 thuis gebeld wordt door een robotstem met een prachtige aanbieding. Maar is een goed doorvragende serviceagent die je iets anders aanbiedt dan waarvoor je belde omdat ze echt begrijpt wat je graag wil dan vervelend?

Het is de toon die de muziek- en de oprechte interesse die het verschil maakt.

Sincerely,
Renske